Czy twoje dziecko to typowy niejadek?

Poziom trudności artykułu

Łatwy
Średni
Specjalistyczny
Niejadki, czyli dzieci wykazujące wyraźną niechęć do jedzenia, to zjawisko często spotykane wśród najmłodszych. Niejadkowatość dzieci może budzić niepokój u rodziców, warto zrozumieć, że to, że dziecko nie chce jeść, część naturalnego procesu rozwoju dziecka.

Jak wychować dziecko z niechęcią do posiłków?

Niejadki, czyli dzieci wykazujące wyraźną niechęć do jedzenia, to zjawisko często spotykane wśród najmłodszych. Niejadkowatość dzieci może budzić niepokój u rodziców, warto zrozumieć, że to, że dziecko nie chce jeść, część naturalnego procesu rozwoju dziecka.

Częstość występowania niejadków może różnić się w zależności od wieku, osobowości dziecka oraz czynników środowiskowych. Niektóre maluchy mogą być bardziej wybredne w kwestii jedzenia niż inne, co może prowadzić do frustracji rodziców. Co zrobić, gdy dziecko nie chce jeść?

👉🏻Twoje dziecko czerpie z Ciebie wzorce, a jeśli zauważy, że unikasz zdrowych potraw, może niechętnie do nich podchodzić. Dlatego warto, aby zmiana nawyków żywieniowych dotyczyła całej rodziny. Wspólne spożywanie zdrowych śniadań, obiadów i kolacji, wybieranie zdrowych opcji w restauracjach oraz kupowanie zdrowych produktów w sklepach - to wszystko może wpłynąć na pozytywne przyzwyczajenia żywieniowe Twojego dziecka. Pokazuj, że choć czasem można sobie pozwolić na mniej zdrowe przekąski, takie jak słodycze czy fast-foody, to robi się to okazjonalnie, a nie na co dzień. Niejadki, które w domu mają odpowiedni przykład, chętniej będą sięgać po nowe pokarmy.

Neofobia żywieniowa - co to takiego?

Neofobia żywieniowa, czyli lęk przed nowymi pokarmami, to naturalny i dość trudny etap w rozwoju dziecka, zwłaszcza dla rodziców i opiekunów. Większość dzieci doświadcza neofobii żywieniowej około drugiego-trzeciego roku życia, ale może się zdarzyć, że zachowania neofobiczne pojawią się wcześniej. Ten okres może trwać do czwartego-piątego, a czasem nawet szóstego roku życia, z różnym nasileniem.

👧🏻 Dziecko z neofobią żywieniową odczuwa lęk i niechęć do próbowania nowych pokarmów lub znanych, ale podanych w innej formie (np. znane dania, ale z innym sosem niż zazwyczaj).

Dziecięca neofobia odnosi się do okresu rozwojowego, przez który przechodzi dziecko. Nie powinno się go traktować jako chorobę, choć warto jest świadomie pomóc dziecku przejść przez ten czas. Wpływ neofobii na dzieci może być ogromny. Dzieci, które doświadczają tego etapu, powinny być obserwowane, gdyż nasilona neofobia żywieniowa może się pogłębiać, szczególnie przy niewłaściwym podejściu do tematu.

Fazy rozwoju malucha a wybiórczość pokarmowa

Dzieci po ukończeniu 1 roku życia często stają się bardzo wybredne i nie chcą spożywać podawanych im posiłków. Przyczyny mogą być także inne, jednak nie zmuszaj dziecka do jedzenia. Zachęcanie dziecka do jedzenia jest ważne, ale należy zachować zdrowy balans.

Roczne dziecko a zróżnicowana dieta - co dzieci jedzą w tym wieku?

Po ukończeniu pierwszego roku życia, wiele dzieci zaczyna przejawiać wyraźną wybredność i niechęć do spożywania podawanych im posiłków. Niemowlę nie spożywa pokarmów dla smaku, a większe dziecko już tak. Niechęć do poznawania nowości lub odrzucanie starych ulubionych potraw to typowy etap w rozwoju malucha. Gdy maluch nie chce skosztować jakiegoś dania, powtarzanie jego podawania może przynieść efekty. Nie dziw się, że dziecko nie zjada całych podawanych porcji.

Gdy dwulatek niejadek nie ma ochoty jeść, może to być spowodowane mniejszym przyrostem masy ciała w porównaniu z okresem niemowlęcym. W tym okresie bardzo często pojawia się wybiórcze jedzenie. Jest to typowe dla dwulatka niejadka. Istnieją również inne możliwe przyczyny, ale należy unikać zmuszania dziecka do jedzenia w takiej sytuacji.

Tadek, nasz niejadek - jak nauczyć dziecko próbowania potraw?

Bycie "Tadkiem Niejadkiem" to zwyczajny krok w rozwoju dziecka. Kluczem do uniknięcia poważnych konsekwencji tego etapu jest systematyczne oferowanie różnych pokarmów, co wpływa na zmianę upodobań. Trzeba pamiętać, że niechęć do nowości nie musi być trwała. To, że dziecko decyduje o jedzeniu wybranych pokarmów nie oznacza, że tak już zostanie. Niektóre dzieci jedzą zbyt mało, ale za to chętnie próbują nowe produkty. Warto więc podawać dziecku nowe produkty, nawet tych które dziecko nie lubi pozornie.

Istnieją także sytuacje, że dziecko nie będzie chciało spróbować śniadania, a dziecko chętniej zje obiad lub kolację. Problemy z jedzeniem i wybiórczość pokarmowa są bardzo indywidualne i szybko się zmieniają. Warto zaopatrzyć się także w poradnik żywienia dziecka, który może okazać się bardzo pomocny w problemach z karmieniem i zaburzeniach karmienia i jedzenie małych dzieci.

Zachęcanie dziecka do jedzenia

Co zrobić, gdy pociecha nie chce jeść? To rodzice ponoszą główną odpowiedzialność za właściwe żywienie oraz kształtowanie dobrych nawyków żywieniowych od najmłodszych lat. Dieta i nawyki żywieniowe całej rodziny mają ogromne znaczenie, bo maluch często naśladuje rodziców i rodzeństwo.

Jak powinno wyglądać zachęcanie dziecka do jedzenia? Jak zachęcić dziecko do zdrowych nawyków żywieniowych dzieci? Najskuteczniejsze sposoby na niejadka to:

  • Bądź konsekwentny – nie poddawaj się po kilku nieudanych próbach. Trzeba czasem powtórzyć oferowanie dania kilkanaście razy. Zdrowe nawyki wymagają konsekwencji.

  • Bądź kreatywny – podawaj dania w różny sposób, eksperymentuj. Może się okazać, że kiedyś niechciane warzywo w innym wydaniu stanie się hitem. Zdrowe jedzenie powinno być podane kreatywnie. Pamiętaj także o różnorodności produktów dla dziecka i podawania do jedzenia różnych produktów.

  • Bądź wyrozumiały – pozwól maluchowi na eksplorację jedzenia i zabawę z nim. Zdrowa dieta ma być dla niego zabawą.

  • Planuj posiłki regularnie – zapewnij maluchowi stałe godziny posiłków, aby miał czas na zgłodnienie. Czas posiłków ma bardzo duże znaczenie dla dziecka. Warto wyznaczyć także czas na zjedzenie posiłku.

  • Bądź przykładem – pokaż entuzjazm jedząc razem z maluchem i opowiadając, jak pyszne są nowe pokarmy dla dziecka i nowe smaki dla dziecka. Prawidłowe nawyki i zdrowe nawyki żywieniowe powinny być czerpane od rodziców. To Ty jesteś wzorem w próbowaniu nowych produktów przez dziecko.

Bycie "Tadkiem Niejadkiem" to naturalny etap w rozwoju dziecka, który zwykle mija. Warto być cierpliwym i konsekwentnym, wprowadzając stopniowo nowe smaki do diety malucha 🍒

Jeśli Twoje dziecko, które dotychczas nie przepadało za 🥕marchewką, zrobiło kilka gryzów, nie zapomnij je pochwalić! Budowanie pozytywnego nastawienia do jedzenia może być bardziej efektywne niż krytyka za niedostateczną ilość spożytych gryzów. Choć może być trudno utrzymać pozytywną atmosferę przy stole, gdy widzisz, że Twoje dziecko niechętnie sięga po jedzenie, spróbuj wytrzymać i cieszyć się posiłkiem razem z nim, ignorując niewielką ilość spożytego jedzenia. Dzięki spędzeniu miłych chwil przy posiłkach, Twoje dziecko może zacząć podejść do jedzenia z większą ochotą.

Pozwól dziecku zrozumieć, dlaczego lepiej jest zjeść jabłko niż kilka żelków. Wytłumacz, że zdrowe wybory mogą pomóc w lepszej koncentracji, szybszym przyswajaniu wiedzy, a nawet w utrzymaniu dobrego nastroju. To argumenty, które dziecko może zrozumieć, podczas gdy perspektywa zdrowia w długim terminie może być dla niego zbyt abstrakcyjna. Wspieraj ta

Zapotrzebowanie kaloryczne dziecka

Brak apetytu u dziecka może pojawić się w wyniku nieodpowiednich wyborów żywieniowych, jak na przykład przekąski🧋, które kusząco prezentują się na sklepowych półkach. Należy pamiętać, że przekąski takie jak chrupki, soki czy słodycze są bardzo kaloryczne i mogą zaspokoić apetyt dziecka, uniemożliwiając mu spożywanie innych, bardziej wartościowych pokarmów. Czy wiesz, że zapotrzebowanie na energię rocznego zdrowego dziecka to zaledwie 77/79 kcal na kilogram masy ciała? Łatwo jest je przekroczyć, oferując nieodpowiednie przekąski. Jeśli dieta dziecka jest bogata w takie produkty, nie należy się dziwić, że brakuje mu apetytu podczas posiłków.

Jakie objawy powinny zwrócić uwagę rodziców? Jak nauczyć się je rozpoznawać? Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, kiedy dziecko ma problemy ze spadkiem lub brakiem przyrostu masy ciała. Każdy rodzic może porównać wzrost i wagę dziecka z normami na siatce centylowej. Jeśli wyniki te odbiegają od normy, warto skonsultować się z lekarzem. Dodatkowo niepokojące mogą być objawy takie jak problemy ze snem, trawienne, wzdęcia, apatia i brak energii, które mogą świadczyć o chorobie. Jeśli dziecko odmawia jedzenia przez dłuższy czas, niż przez tydzień, również warto skonsultować się z pediatrą.

Niejadek a niedobory

Na brak apetytu może mieć wpływ przede wszystkim niedobór żelaza, który często prowadzi do rozwoju niedokrwistości.

Niedobór żelaza

Żelazo odgrywa kluczową rolę w organizmie, ponieważ jest niezbędne do produkcji hemoglobiny, substancji odpowiedzialnej za transport tlenu przez krew do wszystkich komórek ciała. Gdy organizm nie ma wystarczającej ilości żelaza, procesy metaboliczne i energetyczne mogą być zakłócone, co może prowadzić do zmniejszenia apetytu.

Kiedy może pojawić się problem ze zmniejszoną ilością żelaza? Niedobór żelaza może być szczególnie problematyczny u niemowląt i małych dzieci, ponieważ ich organizmy rosną i rozwijają się bardzo szybko, co wymaga dodatkowej ilości żelaza. Dlatego ważne jest, aby zapewnić odpowiednią ilość żelaza w diecie dziecka poprzez spożywanie żelaznych źródeł, takich jak czerwone mięso, jaja, fasola, szpinak i inne warzywa liściaste, oraz produkty wzbogacone w żelazo. W przypadku podejrzenia niedoboru żelaza, wymaga to konsultacji specjalisty, który może zalecić odpowiednie suplementy lub zmiany w diecie (także leczenie żywieniowe dzieci czy terapii karmienia).


Bibliografia:

Baj-Lieder M., Neofobia pokarmowa – jak ją rozgryźć, Wydawnictwo Pestka i Ogryzek, Warszawa 2020

Cislak, E. "Skąd się biorą dzieci niejadki?." Top Agrar Polska 06 (2014).

Kozioł-Kozakowska A., Piórecka B., Neofobia żywieniowa – jej uwarunkowania i konsekwencje zdrowotne, „Standardy Medyczne/Pediatria”, T.1, 2013, s. 1–6

Wojciechowska, Julita. "Środowiskowe uwarunkowania rozwoju nawyków jedzeniowych dzieci." W: E. Łodygowska i E. Pieńkowska (red.), Psychologia wieku rozwojowego: norma–nietypowość–patologia (2017): 121-140.

Nasze zabiegi które Ci pomogą