Dlatego tak ważne jest wprowadzenie odpowiedniej terapii farmakologicznej, a także wsparcie leczenia zmianą nawyków żywieniowych np. wyeliminowaniem z diety niektórych produktów. Czym dokładnie jest SIBO? Jakie są przyczyny choroby? Jak wygląda terapia? Sprawdź koniecznie.
Spis treści:
- Czym jest SIBO i jak się objawia?
- Przyczyny SIBO – kto choruje najczęściej?
- Jak rozpoznać SIBO?
- Jak wygląda leczenie SIBO?
- Dieta i terapia wisceralna w leczeniu SIBO
- Czym jest SIBO i jak się objawia?
SIBO (z j.ang. Small Intestinal Bacterial Overgrowth) to patologiczny stan organizmu, podczas którego dochodzi to rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego lub pojawienia się nietypowego rodzaju bakterii. Inaczej mówiąc, w jelicie cienkim znajduje się więcej bakterii niż w przypadku prawidłowego stanu fizjologicznego. Rozrost flory bakteryjnej prowadzi natomiast do zaburzeń pracy układu pokarmowego, przez co osoba chora na SIBO odczuwa takie dolegliwości jak: wzdęcia, bóle brzucha czy biegunka [1]. Nie są to jednak jedyne symptomy świadczące o występowaniu choroby. Do innych objawów zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego można zaliczyć:
- zaparcia,
- mdłości,
- odbijanie,
- uczucie kłucia w jamie brzusznej,
- dyskomfort po spożyciu posiłku,
- trądzik różowaty,
- bóle stawów,
- osłabienie.
Ze względu na to, że nadmierna ilość bakterii (lub nietypowy ich rodzaj) zaburza trawienie i wchłanianie składników odżywczych, u osoby chorej na SIBO zauważyć można niedobory witamin oraz składników mineralnych [2]. To z kolei może prowadzić do osłabienia organizmu, ciągłego uczucia zmęczenia, utraty masy ciała, anemii, a także do zaburzeń psychicznych takich jak depresja.
Przyczyny SIBO – kto choruje najczęściej?
Przyczyn występowania SIBO jest wiele, jednak nie wszystkie są nam znane. Badania wykazały, że u podłoża zachwiania równowagi flory bakteryjnej mogą leżeć takie zaburzenia jak: nieprawidłowości anatomiczne (wrodzone lub nabyte), zaburzenia motoryki jelita cienkiego, dysfunkcje narządów (niewydolność nerek, marskość wątroby) czy zaburzenia odporności [3].
Oprócz tego rozrost flory bakteryjnej jelita cienkiego może być spowodowany długotrwałym przyjmowaniem niektórych leków np. antybiotyków i leków blokujących wydzielanie żołądkowe.
Jak rozpoznać SIBO?
Objawy SIBO nie są charakterystyczne i specyficzne, dlatego bardzo łatwo można przypisać je do innej choroby układu trawiennego. Jeśli zauważysz u siebie niepokojące dolegliwości (kilka z wymienionych wcześniej), jak najszybciej skonsultuj się z lekarzem. Pamiętaj, że im wcześniej choroba zostanie wykryta, tym łatwiej będzie ją leczyć. Diagnozowaniem i leczeniem zespołu rozrostu flory bakteryjnej zajmuje się gastroenterolog.
Rozpoznawanie choroby powinno składać się z kilku etapów. W pierwszej kolejności lekarz przeprowadza z pacjentem wywiad, a następnie zleca wykonanie badań laboratoryjnych krwi i badań bakteriologicznych treści pobranej z jelita. Niekiedy pacjent kierowany jest też na RTG. przewodu pokarmowego.
Do pośrednich testów diagnostycznych należą też wodorowe testy oddechowe (z glukozą lub laktulozą). Jest to nieinwazyjna metoda rozpoznawania SIBO, która polega na badaniu wydychanego przez pacjenta powietrza przed i po spożyciu jednego z cukrów [4].
Jak wygląda leczenie SIBO?
Przebieg terapii w przypadku SIBO może wyglądać inaczej u każdego pacjenta. Wszystko zależy od stanu fizjologicznego jednostki oraz oczywiście od przyczyn występowania choroby. Pierwszym krokiem jest ich wyeliminowanie. Jeśli za SIBO odpowiedzialne jest przyjmowanie leków, należy jest stopniowo odstawiać i zastępować innymi. Jeśli przyczyną nadmiernej ilości baterii w jelicie cienkim jest inna choroba, to oczywiście należy skupić się na jej leczeniu.
Gdy u pacjenta wykryte zostaną nieprawidłowości anatomiczne, to – jeśli to możliwe – wykonuje się korektę chirurgiczną.
Po wyeliminowaniu przyczyn oraz czynników sprzyjających występowaniu SIBO lekarz planuje schemat leczenia antybiotykami. Głównym celem terapii jest obniżenie poziomu bakterii w jelicie cienkim.
Dieta i terapia wisceralna w leczeniu SIBO
W przypadku SIBO, a także innych chorób układu trawiennego, kluczową rolę odgrywa dieta. Spożywanie odpowiednich produktów i suplementów nie tylko wspomaga terapię farmakologiczną, ale jest jej bardzo ważną częścią.
Jadłospis osób chorych na SIBO powinien zawierać jak najmniej produktów bogatych w węglowodany łatwo fermentujące – jest tzw. dieta LOW FODMAP. Chodzi o to, aby wyeliminować produkty, które nasilają dolegliwości ze strony układu trawiennego. Zaliczyć można do nich m.in.:
- mleko, jogurty, maślankę;
- brokuły, kalafior, kapustę, grzyby;
- soczewicę, fasolę ciecierzycę;
- śliwki, gruszki, jabłka.
Wyeliminowanie przyczyn choroby, leczenie farmakologiczne oraz odpowiednia dieta to podstawa każdej terapii w przypadku SIBO. Jednak warto wspomóc ją również na inne sposoby. Jednym z nich jest manualna terapia wisceralna, czyli oddziaływanie z zewnątrz na narządy wewnętrzne. Badania potwierdziły jej skuteczność w zmniejszaniu dolegliwości ze strony układu trawiennego [5].
Regularna praca ze specjalistą może wspomóc leczenie zaplanowane przez gastroenterologa, przynieść ulgę pacjentowi, a także zmniejszyć ryzyko nawrotu choroby po odstawieniu antybiotyków. Zabiegi w ramach terapii wisceralnej wykonują m.in. specjaliści kliniki OsteoMedic. Więcej informacji na ich temat znajdziesz w zakładce oferta.
Przypisy:
- https://dietetycy.org.pl/sibo-co-jesc-a-czego-unikac/
- Cybula-Watczak A, Wiercińska-Drapało A. Zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego. Gastroenterol Prakt 2011; 3: 63-9.
- Quigley E.M.M., Shanab A.A.: Small Intestinal Bacterial Overgrowth. Infect. Dis. Clin. N Am. 2010, 24, 943–959
- https://www.mp.pl/pacjent/gastrologia/choroby/jelitocienkie/80685,zespol-rozrostu-bakteryjnego
- Baszniak W.W.: Manualna terapia trzewna. Łuck, Nadstyrja, 1993
