Jakakolwiek kontuzja związana z uszkodzeniem ścięgna Achillesa jest bardzo bolesna i negatywnie wpływa na jakość życia.
Spis treści
Problemy związane ze ścięgnem Achillesa
Zapalenie ścięgna
Zerwanie i naderwanie ścięgna Achillesa
Kto jest najbardziej narażony na kontuzje Achillesa?
Problemy z Achillesem - jakie są objawy?
Do jakiego specjalisty się udać, jak przebiega diagnoza?
Jak poradzić sobie z problemem?
Problemy związane ze ścięgnem Achillesa
Zapalenie ścięgna
Najczęstsze problemy zdrowotne ścięgna Achillesa to zapalenie ścięgna, naderwanie go lub zerwanie kompletne. Zapalenie ścięgna wynika zazwyczaj ze zużycia go. Nie wytrzymuje ono długotrwałego wysiłku. Może też w ten sposób reagować na starzenie się organizmu. To efekt długotrwałych działań, nigdy nie jest stanem nagłym. Leczenie zapalenia wymaga dużej dozy odpoczynku, lodowych okładów oraz zastrzyków. Zazwyczaj mija ono po kilku dniach.
Zerwanie i naderwanie ścięgna Achillesa
Inaczej sprawa się przedstawia w przypadku zerwania i naderwania. Jak, być może, wskazuje na to sama nazwa, jest to wynik fizycznego urazu. Achillesa można zerwać przez nieuwagę, uprawiając sport, ale też w trakcie spacerów po niepewnych powierzchniach.
Kto jest najbardziej narażony na kontuzje Achillesa?
Najbardziej narażone są osoby, które uprawiają sporty kontaktowe. Zwłaszcza te, które w niewłaściwy sposób przygotowują się do ćwiczeń. Jednak nie tylko sportowcy są narażeni. Do grupy ryzyka dochodzą też ludzie, którzy pracują fizycznie. Zwłaszcza jeśli w grę wchodzą duże obciążenia. Dodatkowo tak naprawdę każda osoba, która znajduje się w ruchu, może stać się ofiarą niechcianego urazu.
Problemy z Achillesem – jakie są objawy?
Objawy[2] przy urazach Achillesa są bardzo dokuczliwe. Zerwaniom zazwyczaj towarzyszą:
- piekący, nieprzerwany ból w okolicy tyłu kostki i pięty;
- poczucie oporu przy próbach poruszania stopą;
- zaczerwienienie;
- opuchlizna;
- brak możliwości poruszania się.
Do jakiego specjalisty się udać, jak przebiega diagnoza?
W bardzo nagłych przypadkach można udać się do lekarza pierwszego kontaktu. Ten zapewne skieruje kontuzjowanego do ortopedy. Nawet gdy pacjent w wywiadzie z lekarzem zaznaczy, że słyszał trzask (co jest możliwe i charakterystyczne dla zerwań ścięgien), konieczne będzie przeprowadzenie badań. Pacjent może być poddany badaniu ultrasonograficznemu lub prześwietleniu. Jeżeli kontuzja jest skomplikowana, w grę wchodzi też badanie rezonansem magnetycznym. Dzięki temu uda się sprawdzić, jak poważne jest zerwanie i ustalić, jaki sposób leczenia będzie najefektywniejszy w konkretnym przypadku.
Jak poradzić sobie z problemem?
Przy jakichkolwiek odczuwanych trudnościach w poruszaniu się, należy zgłosić się do lekarza. Nie wolno bagatelizować choćby najmniejszych sygnałów płynących z ciała, ponieważ nawet drobne zapalenie może przerodzić się z poważną kontuzję i skutkować nieprzyjemnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Przy zerwaniu ścięgna – trzeba je zrekonstruować. W grę wchodzi nawet operacja. Jeżeli jednak pacjentowi nie jest ona zalecana – leczenie polega na usztywnieniu całego stawu na okres kilku tygodni.
W takiej sytuacji konieczne jest poruszanie się o kulach. Aby wrócić do sprawności, należy włączyć ćwiczenia rozciągające oraz kształtujące czucie głębokie. Przy próbie dochodzenia do formy, powinno się być stale pod okiem dobrego fizjoterapeuty. To on ustali plan ćwiczeń. Te należy wykonywać sumiennie i nie bagatelizować ich. Badania potwierdzają, że liczba prawidłowo wykonywanych powtórzeń ma bezpośrednie przełożenie na długotrwały efekty[3]. W ten sposób odbudowuje się sprawność i buduje profilaktykę przed kolejnym urazem. Metoda operacyjna jako jedyna jest w stanie przywrócić 100% sprawności[4]. Po operacji noga również musi być unieruchomiona przez jakiś czas. Ta metoda też wymaga wprowadzenia odpowiednich ćwiczeń.
Jak nie dać się zerwać – profilaktyka urazów ścięgna Achillesa
Aby nie doprowadzić do problemów ze ścięgnem, należy podjąć środki ostrożności[5]. Dotyczy to zwłaszcza sportowców, którzy nie chcą zrobić sobie krzywdy. Należy nigdy nie ignorować roli rozgrzewki. Po wysiłku trzeba pamiętać o stopniowym wyciszeniu mięśni poprzez rozciąganie ich i rolowanie.
Bardzo ważne jest, by stawiać na wysokiej jakości sprzęt. Szczególnie rodzaj obuwia bardzo wpływa na stabilność nogi i może chronić przed groźnymi skręceniami. Przy bardzo częstym i wysiłkowym uprawianiu sportu, należy pamiętać o regularnych wizytach u fizjoterapeuty. W klinice osteomedic.com.pl można znaleźć specjalistów, z którymi warto współpracować, między innymi fizykoterapeutę czy fizjoterapeutę, a nawet ortopedę. Po pierwszym zerwaniu – do aktywności powinniśmy wracać ostrożnie i z głową, zwiększać obciążenia stopniowo i zwracać dużą uwagę na zachowanie wrażliwej kostki.
Jak szybko wychodzi się z takich kontuzji?
Kontuzje ścięgna Achillesa to jedne z tych, których najbardziej boją wyczynowi sportowcy. Kładą się one bowiem cieniem na kilka miesięcy ich kariery i grożą powikłaniami, które mogą zaszkodzić powrotowi do najwyższej dyspozycji. A trzeba wziąć pod uwagę, że jest to, pod względem zdrowotnym, bardzo uprzywilejowana grupa. Kontuzjowany sportowiec może mieć rehabilitację pod okiem najlepszych specjalistów.
Co w takiej sytuacji może zrobić zwykły człowiek? Ile trwa powrót do pełnej sprawności uszkodzonej nogi? Zrastanie się przyczepu ścięgna zaczyna się około dwóch tygodni po zerwaniu go[6]. A cały proces przebudowy zaczyna się co najmniej po miesiącu od zerwania i może trwać nawet kilka lat. Oczywiście wtedy noga jest już zdolna do pracy. Sam proces można wesprzeć uczęszczaniem na zabiegi fizjoterapeutyczne.
Przypisy
[1] Rehabilitation treatment after surgical reconstruction of the Achilles tendon, Światłowski T., Tayara S.
[2] Zerwanie ścięgna Achillesa – przyczyny, objawy kliniczne, metody leczenia i profilaktyka zapobiegająca urazom, Pogorzała A.M., Wysokińska K.
[3] Rola ruchu w usprawnianiu kończyny, po zerwaniu ścięgna Achillesa – opis przypadku, Szot Z., Szot T.
[4] Achilles tendon rupturę; Assessment of non-operative treatment, Wiesskirchner Barfod K..
[5] Zerwanie ścięgna Achillesa – przyczyny, objawy kliniczne, metody leczenia i profilaktyka zapobiegająca urazom, Pogorzała A.M., Wysokińska K.
[6] Achilles tendon rupturę; Assessment of non-operative treatment, Wiesskirchner Barfod K..
